Wstęp o średniowieczu

Nazwa epoki i jej chronologia

Nazwa epoki wywodzi się z XV wieku. Polskie słowo „śreniowiecze” wywodzi się od określenia „ media ateas”(czas, wieki średnie). Myśliciele renesansowi postanowili w ten sposób oddzieli ich epokę od kultury starożytnej. Wieki średnie od XVI stulecia uznawane były za okres degeneracji kultury i obyczajów.

Granica między starożytnością, a średniowieczem jest trudna do ustalenia, dlatego jako początek średniowiecza przyjmuje się umownie upadek państwa rzymskiego -476 n.e data ta jednak nie jest jednoznaczna gdyż proces upadku Rzymu był długotrwały. Powoli zmieniała się również mentalnoś mieszkańców Cesarstwa, co związane było z pojawieniem się chrześcijaństwa. Dążenie do podprządkowania wszelkich zjawisk życia jednemu celowi – zbawieniu przejawiała się we wszytskichpoczynaniach kościoła jako instytucji: w używaniu języka łacińskiego jako języka kościelnego, we wprowadzaniu wszędzie jednolitejorganizaji kościelnej, w poddawaniu swej kontroli wszystkich niemal dziedzin życia ludzkiego. Nauka w tym okresie pozostała także pod kontrolą kościoła i dostosowana była do potrzeb religii i opierała się na autortecie Bibli. Przeznaczeniem i głównym celem nauki było rozumowe uzasadnienie prawd religijnych. Toteż rozwijamły się jedynie kierunki : teologia, filozofia.

Nauka średnioweiczna przejęła pewne poglądy filozoficzne i metody dowodzenia od greckiego uczonego Arystotelesa i odpowiednio je przekształciła, aby były zgodne z religią. W ten sposób przystosowany do potrzeb kościoła Arystoteles stał się na długie wieki autorytetem naukowym Średniowiecza.